| vliegtuig | |
|---|---|
| Type | Jachtbommenwerper |
| Land van herkomst | Amerika |
| Bouwfirma | Republic Aviation Corporation |
| Ontwerp | Alexander Kartveli |
| Productie (eerste vlucht / In gebruik / produktie) | 1941 / 1942-1966 / 1941-1945 |
| Gebruiker(s) | USAAF, RAF, Armée de l'air, Fuerza Aérea del Perú |
| Specificatie: P-47D | |
|
| |
| Afmetingen (lengte / spanwijdte / hoogte / vleugeloppervlak) | 11 m. / 12,42 m. / 4,47 m. / 27,87 m² |
| Gewicht (leeg / max. startgewicht) | 4535 kg. / 7938 kg. |
| Motor(en) | 1x Pratt & Whitney R-2800-59B Double Wasp radiaalmotor van 1938 kW (2600 pk) |
| Prestaties (snelheid / plafond / bereik) | 697 km/u / 13.100 m. / 1290 km (2900 km met externe tanks) |
| Bewapening | 8x .50 Browning M2 machinegeweren, tot 1130 kg. aan bommen, 10x 127-mm ongeleide raketten |
| Bemanning | 1 |
| Gebouwd | 15.636 |
| Gebruik (Landen) | Amerika, Brazilië, Chili, China, Colombia, Cuba, Dominicaanse Republiek, Ecuador, Frankrijk, Guatemala, Iran, Italië, Mexico, Nicaragua, Peru, Polen, Portugal, Rusland, Turkije, Groot-Brittannië, Venezuela, Joegoslavië |
Het beroemste van alle vliegtuigen van Republic, de door Alaxander Kartveli ontworpen Republic P-47 Thunderbolt, zou een belangrijke rol spelen in de Tweede Wereldoorlog. Er werd een verbazingwekkend groot aantal van Thunderbolts gebouwd totdat de uitstaande bestellingen na de overwinning op Japan werden gecancelled. Evenals vele andere belangrijke gevechtsvliegtuigen werd hun in het gevecht beproefde, vertrouwde vriend P-47 door zijn piloten liefdevol met een drietal bijnamen bedeeld: 'Jug', een afkorting van Juggermaut (een Moloch) die sloeg op de afmetingen van het toestel, de Flying Milk Bottle, en het van zijn officiële naam afgeleide 'T-bolt'. De P-47, een voortzetting van de lijn die was begonnen met Alexander Serversky's Seversky P-35 en een vervolg vond in de Republic P-43 Lancer en de voorgestelde Republic P-44 Rocket met hogere prestaties, legde aanvankelijk extra nadruk op de bij de USAAC levende besluitloosheid onttrent de vraag of er lichte dan wel juist zware jagers moesten worden aangeschaft. De oorspronkelijke plannen om onder de aanduiding XP-47 en XP-47A de lichtgewicht jagers Republic AP-4 en AP-10 te laten bouwen werden gecancelled toen de eerste gevechtsrapporten uit Europa beschikbaar kwamen. Kartveli legde vervolgens de hoogtepunten voor van zijn voorstel voor een zware jager die aan de nieuwe specificaties zou voldoen, een concept dat was gebaseerd op het gebruik van de Pratt & Whitney R-2800 Double Wasp met turbocompressor. Hij kreeg een order voor een op dit ontwerp gebaseerd XP-47 prototype. Dit was een laagdekker met een, op de met doek beklede stuurvlakken na, conventionele, geheel metalen constructie met een intrekbaar staartwielonderstel en een naar boven scharnierend cockpitdak. Toen de XP-47B op 6 mei 1941 zijn eerste vlucht maakte, toonde het toestel onmiddellijk een glimp van zijn potentieel, maar er moesten eerst een aantal belangrijke problemen worden opgelost. De US Army plaatste al snel een order voor, aanvankelijk, 171 P-47B produktiejagers. Deze begonnen vanaf maart 1942 van de produktielijn te komen en drie maanden later waren de eerste squadrons van de 56th Fighter Group van de USAAF met het type uitgerust. Tegen januari 1943 had deze Group zich gevoegd bij de 8th Air Force in Groot-Brittannië, kort daarop gevolgd door de 78th Fighter Group, beide eenheden werden in april 1943 operationeel. De eerste ontmoetingen met Duitse jagers wezen uit dat de Thunderbolt op lage en middelgrote hoogten tekortschoot in prestaties en wendbaarheid en bovendien over een te gering vliegbereik beschikte om te kunnen fungeren als escortejager.Deze tekortkomingen werden teniet gedaan door de opeenvolgende varianten, die in toenemende mate de capaciteiten van dit opmerkelijke vliegtuig vergrootten. Het type werd toendertijd inderdaad als reus of juggermaut beschouwd, maar was naar huidige begrippen in feite nogal bescheiden van afmetingen. Maar het was wel degelijk een reus wat inzet betreft, robuust, betrouwbaar en in staat een enorme hoeveelheid beschadigingen door vijandelijk vuur te doorstaan. De verliesratio bedroeg het ongelooflijk lage percentage van 0,7 per missie. Statistisch gezien vernietigde het type 4,6 vijandelijke vliegtuigen voor het verlies van één P-47. Er werden circa 546.000 gevechtsmissies uitgevoerd die goed waren voor in totaal 1.934.000 operationele vlieguren. In Europa (met uitzondering van het Italiaanse front) werden er in de lucht 3752 vijandelijke toestellen vernietigd en 3315 op de grond. Het hoeft daarom geen verbazing te wekken dat de P-47 in de luchtvaartgeschiedenis van de Tweede Wereldoorlog een belangrijke plaats inneemt.
Naast de inzet door de USAAF in de Tweede Wereldoorlog zijn de P-47's in deze periode ook gebruikt door Brazilië, de luchtmacht van de Vrije Fransen, Mexico, de RAF en de Sovjetunie. De P-47D en de P-47N bleven na de oorlog een aantal jaren dienst doen bij aanvankelijk de USAF, later de Air National Guard, voordat zij in 1954, inmiddels als E-47D en F-47N, werden teruggetrokken. En het type had zelfs nog vele jaren nuttige inzetmogelijkheden te bieden, het opereerde bij de luchtmachten van Bolivia, Brazilië, Chili, Colombië, de Dominicaanse Republiek, Ecuador, Frankrijk, Guatemala, Honduras, Iran, Italië, Mexico, Nationalisch China, Peru, Turkije en Joegoslavië.
Varianten[]
- XP-47 en XP-47A: Prototypes, geannuleerd tijdens de constructie.
- XP-47B: Prototype, uitgerust met een XR-2800 motor van 1330 kW (1850 pk), later 1491 kW (2000 pk), 1 gebouwd (SN: 40-3052).
- P-47B-RE: Eerste produktieversie met een 1491 kw (2000 pk) R-2800-21, naar achteren schuifbare cockpitkap en stuurvlakken met metalen huidbekleding, 171 gebouwd (SN: 41-5895/6065).
- P-47C-RE: De C-versie was uitgerust met de XR-2800 motor van 1491 kW (2000 pk), later met de R-2800-59 motor van 1715 kW (2300 pk). Uitgerust met versterkte staartvlakken, 58 gebouwd (SN: 41-6066/6123).
- P-47C-1-RE: Acht-inch extensie toegevoegd aan de romp voorwaarts van de cockpit, 54 gebouwd, (SN: 41-6124/6177).
- P-47C-2-RE: Met bevesting onderaan de romp voorzien voor bom of brandstoftank, 128 gebouwd, (SN: 41-6178/6305).
- P-47C-5-RE: Uitgerust met een nieuwe radio, instrumenten, antenne en cockpitverwarming, 362 gebouwd, (SN: 41-6306/6667).
- P-47D-1-RE: Bijna identiek aan de P-47C-2-RE, met extra motorkapflappen en cockpitbepantsering, 105 gebouwd, (SN: 42-7853/7957).
- P-47D-1-RA: De eerste variant gebouwd in de nieuwe fabriek te Evansville, Indiana, identiek aan de P-47D-1-RE, 114 gebouwd, (SN: 42-22250/22363).
- P-47D-2-RE: Versie met de turbocharger omhulling verwijdert, 445 gebouwd, (SN: 42-7958/8402).
- P-47D-2-RA: Identiek aan de P-47D-2-RE, 200 gebouwd, (SN: 42-22364/22563).
- P-47D-3-RA: Een D-2-RA met kleine veranderingen, 100 gebouwd, (SN: 42-22564/22663).
- P-47D-4-RA: Benaming voor de in Evansville gebouwde P-47D-5-RE, 200 gebouwd, (SN: 42-22664/22863).
- P-47D-5-RE: Uitgerust met een General Electric C-21 supercharger met waterkoeling, vanaf deze versie definitief uitgerust met de rompbevestiging voor een bom of brandstoftank, 300 gebouwd, (SN: 42-8403/8702). De 42-8702 werd uitgerust met een bubble cockpitkap, nieuwe benaming was XP-47K.
- P-47D-6-RE: Kleine wijzigingen aan het elektronische systeem, 350 gebouwd, (SN: 42-74615/74964).
- P-47D-10-RE: Uitgerust met een nieuwe R-2800-63 motor en veranderingen aan het waterkoelingssysteem, 250 gebouwd, (SN: 42-74965/75214).
- P-47D-11-RE: Uitgerust met alle veranderingen vanaf de D-5-RE versie, waterinspuiting gekoppeld aan de gashendel, 400 gebouwd, (SN: 42-75215/75614).
- P-47D-11-RA: Identiek aan de P-47D-11-RE, 250 gebouwd, (SN: 42-22864/23113).
- P-47D-15-RE: Eerste model uitgerust met pylons onder de versterkte vleugels, 446 gebouwd, (SN: 42-75615/75814, 42-76119/76364).
- P-47D-15-RA: De 42-23297 en 42-23298 werden omgezet naar XP-47H standaard met een Chrysler IV-2220-11 omgekeerde V-motor, identiek aan P-47D-15-RE, 157 gebouwd, (SN: 42-23143/23299).
- P-47D-16-RE: Kleine veranderingen aan het brandstofsysteem, 254 gebouwd, (SN: 42-75865/76118).
- P-47D-16-RA: Identiek aan de D-16-RE, 29 gebouwd, (SN: 42-23114/23142).
- P-47D-20-RE: Uitgerust met de R-2800-59 motor, vleugelpylons gemoderniseerd, 299 gebouwd, (SN: 42-25274/25322, 42-76365/76614), de 42-76614 werd uitgerust met grotere brandstoftanks en bubble cockpitkap, nieuwe benaming XP-47L.
- P-47D-20-RA: Identiek aan de P-47D-20-RE, 187 gebouwd, (SN: 43-25254/25440).
- P-47D-21-RE: Veranderingen aan het waterinjectie systeem, 216 gebouwd, (SN: 42-25323/25538).
- P-47D-21-RA: Identiek aan de P-47D-21-RE, 224 gebouwd, (SN: 43-25441/25664).
- P-47D-22-RE: Uitgerust met een Hamilton Standaard paddle-blade propeller, 850 gebouwd, (SN: 42-25539/26388).
- P-47D-23-RA: Uitgerust met een Curtiss Elektronische paddle-blade propeller, 889 gebouwd, (SN: 42-27389/28188, 43-25665/25753).
- P-47D-25-RE: Brandstofcapaciteit vergroot naar 370 gallons en bubble cockpitkap, 385 gebouwd, (SN: 42-26389/26773).
- P-47D-26-RA: Identiek aan de P-47D-25-RE, 250 gebouwd, (SN: 42-28189/28438).
- P-47D-27-RE: Verbeterd waterinjectie systeem, 615 gebouwd, (SN: 42-26774/27388).
- P-47D-28-RE: Uitgerust met Curtiss Elektronische paddle-blade propeller, radiokompas geïnstalleerd, 750 gebouwd, (SN: 44-19558/20307).
- P-47D-28-RA: Identiek aan de P-47D-28-RE, 1028 gebouwd, (SN: 42-28439/29466).
- P-47D-30-RE: Duikremmen aangebracht onder de vleugels, 1800 gebouwd, (SN: 44-32668/33867, 44-89684/90283).
- P-47D-40-RA: Nieuwe vin aan de verticale stabilisator, 665 gebouwd, (SN: 44-90284/90483, 45-49090/49554).
- P-47G-CU: De P-47G werd gebouwd bij Curtiss en gebruikt voor gevorderde training, identiek aan de P-47C-RE, 20 gebouwd, (SN: 42-24920/24939).
- P-47G-1-CU: Identiek aan de P-47C-1-RE, 40 gebouwd, (SN: 42-24940/24979).
- P-47G-5-CU: Identiek aan de P-47D-1-RE, 60 gebouwd, (SN: 42-24980/25039).
- P-47G-10-CU: Identiek aan de P-47D-5-RE, 80 gebouwd, (SN: 42-25040/25119).
- P-47G-15-CU: Identiek aan de P-47D-10-RE, twee geconverteerd naar een TP-47G trainerversie, 154 gebouwd, (SN: 42-25120/25273).
- XP-47J: Lichtgewicht prototype met een nieuw gebouwd casco en mindere bewapening, 1 gebouwd, (SN: 43-46952).
- P-47M-1-RE: Zeer snelle variant, uitgerust met een R-2800-57 motor, ontworpen om de Duitse straalvliegtuigen te kunnen bekampen, 130 gebouwd, (SN: 44-21108/21237).
- P-47N-1-RE: Lange-afstand variant voor dienst in de Pacific, uitgerust met een R-2800-57 motor, grotere vleugels met afgeronde tip, grotere brandstoftanks en automatisering van enkele controlemeters voor de motor, 550 gebouwd, (SN: 44-87784/88333).
- P-47N-5-RE: Uitgerust met een R-2800-57 motor, ophangingen voor 5-inch raketten en een automatische piloot, 550 gebouwd, (SN: 44-88334/88883).
- P-47N-15-RE: Uitgerust met een R-2800-73 of -77 motor, nieuwe bommenrekken en wapenvizier, geen automatische piloot aanwezig, 200 gebouwd, (SN: 44-88884/89083).
- P-47N-20-RE: Uitgerust met een R-2800-73 of -77 motor en een backup brandstofsysteem, 200 gebouwd, (SN: 44-89084/89283).
- P-47N-25-RE: Uitgerust met een R-2800-73 of -77 motor, versterkte vleugels en meer automatisering van enkele controlemeters voor de motor, 167 gebouwd, (SN: 44-89284/89450).
- P-47N-20-RA: Uitgerust met een R-2800-73 of -77 motor, de laatste variant en ook de laatste die gebouwd werden in de fabriek van Evansville, 149 gebouwd, (SN: 45-49975/50123).