| Raketenpanzerbüchse | |
|---|---|
| Type | antitankwapen, raketlanceerder |
| Land van herkomst | Duitsland |
| Bouwfirma | Enzinger Union, HASAG, Jäckel |
| Ontwerp | |
| Productie (ontwerp / productie / in dienst) | 1943 / - / 1943-1945. |
| Gebruiker(s) | |
| Specificatie | |
|
| |
| Afmetingen (lengte / lengte loop) | 164 cm. / - |
| Gewicht | 11 kg. |
| Kaliber | 88-mm |
| Mondingssnelheid | 110 m/sec |
| Vuursnelheid | |
| Aanvoer | achterlader |
| Munitie | |
| Elevatie | |
| Traverse | |
| Gebouwd | |
| Gebruik (Landen) | Duitsland, Finland, Hongarije, Italië, Polen, Rusland, Roemenië. |
In 1943 werden de eerste exemplaren van de Amerikaanse 60-mm M1 bazooka buitgemaakt in Tunesië en door Duitse technici onderzocht. Ze zagen onmiddellijk de voordelen in van deze eenvoudige en goedkope raketwerper, en al snel verschenen de eerste Duitse exemplaren. De Duitse raketwerper gebruikte vrijwel dezelfde raketten als het Püppchen, maar ze waren aangepast voor elektrische ontsteking. De eerste Duitse raketwerper heette de 8,8-cm Raketenpanzerbüchse 43 (RPzB 43) en was weinig meer dan een eenvoudige buis die aan twee kanten open was. De schutter legde de buis op zijn schouder en wakte de benodigde lanceerstroom op met een hendel. Door de trekker over te halen, stuurde hij de gegenereerde stroom via draden naar de raketmotor. Het wapen was voorzien van een zeer eenvoudig vizier.
De RPzB 43 was een onmiddellijk succes. Hij gebruikte een groter kaliber raket dan de bazooka en was dan ook effectiever bij inslag. Het bereik was echter beperkt tot 150 m. Een ander nadeel was dat de raketmotor brandde als de raket de buis verliet. Daarom moest de schutter beschermende kleding en een gasmasker dragen. Aan de achterkant van de buis ontstond bij lancering een gevaarlijke steekvlam van 4 meter lang, die bovendien veel stof deed opwaaien en daarmee de positie van de schutter verried.
Een variant was de RPzB 54, die een beschermend schild had, zodat de schutter zich niet meer eerst hoefde aan te kleden. De latere RPzB 54/1 vervingen de RPzB 43 op de productielijn en de vroege modellen gingen naar tweedelijns- en reserve-eenheden.
Deze wapens werden op zeer grote schaal verspreid en gebruikt. De laatste raketten konden 160-mm pantserstaal doorboren, maar omdat het wapens voor de korte afstand waren, moest een team zijn prooi doorgaans besluipen. Gewoonlijk werd het wapen door tweemansteams gebruikt. De ene richtte en vuurde en de ander laadde en sloot de ontsteking aan. De RPzB serie had verscheidene bijnamen, waaronder Ofenrohr (kachelpijp) en Panzerschreck (pantserschrik).
Varianten[]
- RPzB 43: Eerste productiemodel.
- RPzB 54: Model met een beschermschild voor de schutter, dit model was zwaarder dan de RPzB 43.
- RPzB 54/1: Korter model met een verbeterde raket en een groter bereik.