Een Mi-4 Hound-A.
De eerste schetsen voor de Mi-4, een conventionele helikopter met ongeveer viermaal het laadvermogen van de Mi-1, werden in 1951 op papier gezet. Na een decreet van Stalin werd het prototype in 7 maanden ontworpen en gebouwd. Het eerste exemplaar vloog voor het eerst in april 1952. De productie startte in 1952 en de eerste exemplaren werden in 1953 in gebruik genomen. Deze Mi-4 'NATO Hound-A' werd aanvankelijk geproduceerd voor de Russische strijdkrachten voor aanvalstaken en troepentransport. Het toestel heeft achter in de romp schelpdeuren voor het eenvoudig in- en uitladen van voertuigen en vracht. De cabine biedt plaats aan veertien militairen met uitrusting. De eerste exemplaren waren uitgerust met rotorbladen die met hout bekleed waren. Later werd de Mi-4 uitgerust met volledig metalen rotorbladen. Militaire Mi-4's zijn gemakkelijk te herkennen aan de buikgondel, die aanvankelijk bedoeld was voor een waarnemer of navigator, maar ook voor avionica gebruikt kan worden. Verder waren er ook exemplaren voorzien van een kanon of machinegeweer in de buikgondel. Ook kunnen wapen containers voor raketten die tegen de zijkant van de romp zijn bevestigd worden meegevoerd. De Mi-4 werd in grote aantallen voor de Russische strijdkrachten gebouwd, maar ook veelvuldig geëxporteerd.
Een andere belangrijke uitvoering was speciaal ontworpen voor de anti-onderzeeboot (ASW) rol. Deze uitvoering, Mi-4PL 'NATO Hound-B' was uitgerust met radar in een kin-koepel, en een gesleepte MAD (Magnetic Anomaly Detector) sensor. Deze uitvoering werd in de tweede helft van de jaren zeventig van de twintigste eeuw vervangen door de Mi-14 'Haze'. Een uitvoering voor elektronische oorlogvoering (ECM), Mi-4M 'NATO Hound-C', was voorzien van stoorzenders en sensoren om vijandelijke signalen op te pikken. Deze helikopter voerde vele antennes in diverse uitvoeringen.
Voor de civiele markt kwamen er vanaf 1964 o.a een Mi-4 versie voor passagiersvervoer, vrachtvervoer, ambulance en voor landbouwdoeleinden.
'Hounds' in het buitenland
De 'Hound' is aangekocht door meer dan twintig buitenlandse luchtmachten en werden tot 2001 gebruikt. De gecombineerde civiele en militaire productie door Mil bedroeg bij de sluiting van de productielijn in 1969 ongeveer 3500 stuks. Alle versies konden worden uitgerust met opblaasbare drijflichamen waar de wielen onderuit staken. Zo konden ze gebruikt voor amfibische operaties. De Mi-4 werd ook in licentie in China gebouwd. Er zijn in totaal 545 gebouwd onder de aanduiding Z-5.
Varianten
- V-12: Prototype.
- Mi-4 (NATO= Hound-A')': Basis productieversie.
- Mi-4A:Aanvals-transporthelicopter.
- Mi-4L Lyukes: Zespersoons VIP-toestel.
- Mi-4M (Hound-C): Uitvoering voor elektronische oorlogsvoering.
- Mi-4P: Civiele versie voor 8 tot 11 passagiers, een medische uitrusting is ook aan boord.
- Mi-4PL (Hound-B): Versie voor anti-onderzeeboottaken.
- Mi-4S Salon: VIP-versie.
- Mi-4 Skh: versie voor landbouwbesproeiing en vuurbestrijding.
- Mi-4T: Laatste productieversie met een grotere hoofdrotor en bolle ramen.
- Harbin Z-5: Chinese militaire productieversie.
- Harbin Z-6: Een met een turbine aangedreven versie van de Z-5, geen productie.
- Xuanfeng: Chinese civiele versie.
| Specificatie | Mil Mi-4 Hound |
|---|---|
| Type: | Transporthelikopter voor algemene taken. |
| Bouwfirma: | Mil Moscow Helicopter Plant. |
| Eerste vlucht: | april 1952 |
| In dienst: | 1953- |
| Productie: | 1951-1969 |
| Afmetingen: | Lengte: 26,80 m ; Hoogte: 4,4 m ; Breedte rotor: 21 m. |
| Gewicht: | Leeg: 5100 kg ; Max. startgewicht: 7150 kg ; Max. startgewicht: 7550 kg. |
| Motor: | Een Shvetsov ASh-82V stermotor van 1268 kW. |
| Prestaties: | Max. snelheid: 185 km/u ; Bereik: 500 km ; Plafond: 5500 m |
| Bemanning: | 1 of 2 |
| Gebouwd: | 4500 |
| Gebruiker(s): | Afghanistan, Albanië, Algerije, Angola, Bangladesh, Bulgarije, Burkina Faso, Cambodja, China, Cuba, Egypte, Finland, Guinee-Bissau, Hongarije, India, Indonesië, Irak, Joegoslavië, Jemen, Kyrgyztan, Mali, Mongolië, Noord-Korea, Oost-Duitsland, Polen, Roemenië, Sierra-Leone, Somalië, Rusland, Tajikistan, Tsjechoslowakije, Syrië, Sudan, Vietnam, Zuid-Jemen |