| IS-3 | |
|---|---|
|
Type |
zware tank |
|
Land van herkomst |
Sovjet-Unie |
| Bouwfirma | Tractorfabriek Zawod 100 |
| Ontwerp | N. Doechov |
| Productie (ontwerp / productie / in dienst) | 1945 / 1945-1946 / - |
| Gebruiker(s) | |
| Specificatie | |
|
| |
| Afmetingen (lengte / breedte / hoogte) | lengte romp: 6,66 m., met kanon: 10 m. / 3,2 m. / 2,71 m. |
| Gewicht | 46,5 ton |
| Motor(en) | V-2IS V-12 dieselmotor van 387 kW |
| Prestaties (snelheid / bereik) | 37 km/u / 210 km. |
| Bewapening | 1x 122-mm M1931/37 (A-19) D-25 kanon, 1x 12,7-mm. DShK mitrailleur en 2x 7,62-mm DT mitrailleurs |
| Doorwaaddiepte | 1,3 m. |
| Hellingshoek | 70% |
| Verticaal obstakel | 1 m. |
| Overschrijdend vermogen | 2,5 m. |
| Bemanning | 4 |
| Gebouwd | 2311 |
|
Gebruik (Landen) |
Sovjet-Unie |
De IS-2 werd in februari 1944 voor het eerst ingezet te Korsun Sjevkenskovski, Generaal Zj. Kotin, een van de meest begaafde tankontwerpers van de USSR, was erbij aanwezig om uit de eerste hand te ervaren hoe de tank zich op het slagveld zou weren. Op grond van zijn ervaringen werden nieuwe tanks ontwikkeld met tal van experimentele wapenopties. Tegen het einde van 1944 konden de Russen dan ook hun definitieve zware tank van de Tweede Wereldoorlog ten tonele voeren, de IS-3, die ontworpen was door een team onder supervisie van N. Doechov. Deze tank zou ook de kern worden van de enorme Russische tankmacht die de Koude Oorlog domineerde.
De belangrijkste verbetering van de IS-3 ten opzichte van de IS-2 was de bepantsering ervan, want de Russen waren meer dan tevreden over de vuurkracht en mobiliteit. De betere bescherming kan ook worden gezien als een evolutionaire stap in het proces dat ook de T-34 had opgeleverd, waarbij eveneens de bepantsering dikker en beter was geworden door hem af te schuinen. De romp van de IS-3 was dan ook eigenlijk een dikkere versie van die van de IS-2, en de volledig nieuwe ontworpen koepel had de vloeiende 'paddenstoel'-lijn die sindsdien altijd de Sovjet-ontwerpen heeft gedomineerd. De rompdikte van 20 mm onder de buik tot maximal 120 mm voorop. De koepel was nog beter beschermd, met een pantserdikte van tussen de 25 en 230 mm.
Toch was de IS-3 ondanks die enorme bepantsering niet zwarder dan die van de Duitse tanks met veel minder bescherming. Nog steeds woog de tank niet meer dan 46.500 kg. De Duitse Tiger met 88-mm kanon was zwarder, maar de Russische tank had een veel grotere vuurkracht en bescherming, zonder minder mobiel te zijn.
De bewapening van de IS-3 bestond uit een 122-mm kanon met trekken en velden. Dit was de D-25 (M1943) L/43, waarvoor de tank 28 granaten meevoerde. De koepel werd elektrisch bediend en had een elevatie van -3 tot +120°. De secundaire bewapening bestond uit drie mitrailleurs, twee 7,62-mm DT wapens (voorin en coax) en een 12,7-mm DShK wapen met 945 patronen op het koepeldak als luchtafweer.
De IS-3 werd slechts beperkt ingezet in de laatste maanden van WO II, maar bleef tot het einde van de jaren zeventig operationeel bij het Rode Leger, zij het uiteindelijk alleen als reservematerieel.