| Caproni N.1 | |
|---|---|
| Type | Onderzoekstoestel-straalvliegtuig. |
| Land van herkomst | Italië |
| Bouwfirma | Caproni |
| Ontwerp | Secondo Campini. |
| Productie (eerste vlucht / In gebruik / in dienst) | 1940 / - / - |
| Gebruiker(s) | |
| Specificatie | |
|
| |
| Afmetingen (lengte / spanwijdte / hoogte / vleugeloppervlak) | 13,10 m. / 15,85 m. / 4,70 m. / 36 m² |
| Gewicht (leeg / max. startgewicht) | 3640 kg. / 4195 kg. |
| Motor(en) | 1x Isotta-Fraschini L 121/R.C. 40 stermotor van 671 kW (900 pk) met een drietraps ducted-fan compressor van 6.9 kN. |
| Prestaties (snelheid / plafond / bereik) | 375 km/u / 4000 m. / |
| Bewapening | Geen |
| Bemanning | |
| Gebouwd | 2 |
| Gebruik (Landen) | Italië |
Het wekt wellicht verbazing dat Italië als tweede natie die een vliegtuig met straalvoortstuwing de lucht in bracht, nooit behoorde tot de toonaangevende landen op dit nieuwe technische gebied. Dat zit hem in het feit dat de Caproni-Campini N.1 niet meer was dan een vernuftig probeersel, een toestel met een conventionele verbrandingsmotor die een compressor met verstelbare spoed aandreef en een rudimentaire naverbrander had. In die vorm droeg het toestel niets bij aan de ontwikkeling van de straalmotor en geldt als een doodlopende weg.
De ingenieur Secondo Campini had in 1931 een bedrijf opgezet voor het doen van onderzoek naar reactievoortstuwing en wist in 1939 Caproni te bewegen om een vliegtuig te bouwen waarmee hij zijn idee kon beproeven. Dit idee bestond uit een Isotta-Fraschini stermotor met een ducted-fan (getunnelde) compressor. De samengeperste lucht werd uitgestoten door een straalpijp met verstelbare diameter in de staart, waar extra brandstof kon worden toegevoegd en ontstoken bij wijze van naverbrander. De N.1 was een tweezits laagdekker (ook wel aangeduid als CC.2), die op 28 augustus 1940 voor het eerste vloog te Taliedo. De vlieger was Mario de Bernadi. Er werden meerdere demonstraties met het toestel gegeven, waaronder een vlucht van 270 km van Toliedo naar Guidonia met een gemiddelde snelheid van 209 km/u. Van meet af aan was echter duidelijk dat een door een zuigermotor aangedreven drietraps-compressor geen toekomst had. Het experiment werd begin 1942 gestaakt, toen Italië dringender prioriteiten kreeg. De N.1 is tegenwoordig te zien in het Museo della Scienza Technica in Milaan als monument van vindingrijkheid, al lag er geen grote technologische visie aan ten grondslag.
Het eerste prototype werd naar Groot-Brittannië verscheept, daar werd het naar het Royal Aircraft Establishment in Farnborough gebracht voor studie, daarna verdween het.
Het tweede prototype staat in het Aeronautical Museum van Vigna di Valle nabij Rome.
Het testbed is te zien in het Museum of Science and Technology in Milaan.