| Schwere Feldhaubitze 18 | |
|---|---|
|
Type |
Veldhouwitser |
|
Land van herkomst |
Duitsland |
| Bouwfirma | Krupp, Rheinmetall, Spreewerke, M.A.N., Skoda |
| Ontwerp | Krupp |
| Productie (ontwerp / productie / in dienst) | 1933-1945 (productie), 1934-1970 (in dienst) |
| Gebruiker(s) | |
| Specificatie | |
|
| |
| Afmetingen (lengte / lengte loop) | Looplengte: 4,44 m |
| Gewicht | Getrokken:6304 kg / In actie: 5540 kg |
| Kaliber | 149.1-mm |
| Mondingssnelheid | 520 m/sec. |
| Vuursnelheid | 4 schoten per minuut |
| Aanvoer | Achterlader |
| Munitie | 149 mm x 260 R |
| Elevatie | -3° tot +45° |
| Traverse | 60° |
| Gebouwd | 5400 |
| Gebruik (Landen) | Albanië, Bulgarije, Republiek China, Tsjechoslowakije, Finland, Duitsland, Italië, Portugal, Sovjet-Unie, Spanje Joegoslavië, Indonesië, Volksrepubliek China, Maleisië. |
Krupp en Rheinmetall waren sinds het begin van de 20e eeuw de twee voornaamste artilleriebouwers van Duitsland. Beide firma's kwamen ongeschonden door WO I heen, maar aangezien hun normale markt weggevallen was, begonnen beide opnieuw met nieuwe producten. Voor beide waren de jaren twintig een tijd van rust en onderzoek, zodat ze toen de nazi's in 1933 aan de macht kwamen, klaar waren om aan hun nieuwe klant te leveren. De nieuwe klant was zo slim om beide partijen ontwerpen te laten maken voor nieuwe wapens om in de toekomst in de behoefte van de groeiende Duitse strijdkrachten te kunnen voorzien. Daarom hadden beide partijen een geschikt ontwerp klaar op het moment dat er om gevraagd werd.
Het probleem voor de legerdeskundigen was dat beide ontwerpen even goed waren. Men kwam tot een compromis waarbij geschut van Rheinmetall op affuiten van Krupp geplaatst werd. Deze selectie werd in 1933 gemaakt en kreeg de aanduiding 15-cm schwere Feldhaubitze 18 (15-cm sFH 18), hoewel het kaliber eigenlijk 149 mm was. De houwitser werd al snel de Duitse standaardveldhouwitser en hij werd op verschillende productielijnen in heel Duitsland gebouwd.
sFH varianten[]
De eerste versie van de sFH 18 was bedoeld om door paarden voortgetrokken te worden, en dat ging in twee delen, namelijk de loop en de affuit. Al snel werd er echter een versie gebouwd die door een halftrack voortgetrokken kon worden, en dit werd de standaardversie. Hij bleek een goede en degelijke houwitser en deed uitstekende dienst in alle Duitse campagnes in WO II. Maar tijdens de invasie van de Sovjet-Unie in 1941 werd het duidelijk dat het bereik van het geschut werd overtroffen door de Russische equivalenten van 152-mm. Er werden verschillende pogingen ondernomen om het bereik te vergroten, waaronder het toevoegen van twee krachtiger aan de zes standaard ladingen. Deze extra ladingen werkten tot op zekere hoogte, maar leidden tot extra slijtage aan de loop en overbelastten het terugslagmechanisme. Om dat laatste probleem te verhelpen, werden sommige houwitsers uitgerust met een mondingsrem om de terugslagkrachten te verminderen, maar het was geen succes en het idee werd verlaten; wapens die zo gemodificeerd waren, kregen de aanduiding 15-cm SFH 18(M).
Tijdens het verloop van de oorlog werd de sFH 18 op een gemotoriseerde affuit geplaatst die bekend stond als de Hummel (hommel), en werd zo onderdeel van de artillerieafdeling van enkele pantserdivisies. Niet alle sFH 18's werden als veldgeschut gebruikt. Divisies die langs de Atlantikwall gestationeerd waren, gebruikten hun sFH 18's om de kustverdediging te versterken, gewoonlijk onder bevel van de Duitse marine. Sommige sFH 18's werden aan Duitse bondgenoten geleverd, vooral aan Italië, waar het type de aanduiding obice da 149/28 kreeg en een tijdlang aan Finland, die kreeg de aanduiding m/40. De Finse stukken werden in 1988 gemoderniseerd en deden als 152 H 88 dienst tot 2007.
De sFH 18 was nog steeds in grote aantallen in gebruik toen de oorlog in 1945 ten einde liep, en een tijdlang werden de houwitsers door veel legers gebruikt. Opvallend genoeg gebruikte Tsjechoslowakije tot vrij recent een opgewaardeerde versie van de sFH 18, en het type werd ook lange tijd door het Portugese leger gebruikt. Sommige exemplaren werden in Midden- en Zuid-Amerika tot in de jaren tachtig gebruikt. De sFH 18 heeft zich bewezen als een van de beste en betrouwbaarste Duitse artilleriestukken
Varianten[]
- 15-cm sFH 18: Standaardversie.
- 15-cm sFH 18M: Voorzien van een mondingsrem.
- 15-cm sFH 18/40: sFH 40 lopen op affuiten van sFH 18 onderstellen.
- 15-cm sFH 18/43:
- 15-cm sFH 18/32L: Chinese versie met langere loop en bereik.
- 152-mm houfnice vz. 18/47: Tsjechisch model met veranderd kaliber, kortere loop met mondingsrem.