Militaria Wiki
Advertisement
Intrépida klasse
P85

de ARA Intrépida (P85)

Type snel patrouillevaartuig
Land van herkomst Argentinië
Bouwfirma Lürssen
Ontwerp
Productie (kiel / te water / in dienst) jaren 1970 / - / 1974-actief
Gebruiker(s) Argentijnse marine
Specificatie

Afmetingen (lengte/breedte/diepgang) 53,11 m. / 7,40 m. / 2,36 m.
Bepantsering geen
Bewapening 1x OTO-Melara Compact,76-mm kanon, 2x Bofors 40-mm/L70 AA kanons, 2x Oerlikon KBA 25-mm AA-kanons, 2x Oerlikon 81-mm SNORA raketlanceerders, 2x Aerospatiale Exocet MM 38 raketten, 2x 533-mm torpedobuizen.
Elektronica 1x Decca 626 oppervlaktezoek- en navigatieradar, 1x WM-22 optionische director, 1x M11 torpedovuurleidingsysteem, 1x RDL-1 ESM systeem.
Voortstuwing vier MTU 16V 538 TB90 dieselmotoren van 8940 kW (11.990 as-pk) naar vier schroeven.
Waterverplaatsing 268 ton volbeladen
Snelheid/Bereik 25 knopen / -
Bemanning 36
Einde actief

De twee snelle patrouillevaartuigen (PCF, Fast Patrol Craft) van de Intrépida klasse, de Intrépida (P85) en de Indómita (P86), werden gebouwd bij Lürssen in Vegesack. Aanvankelijk waren er vier schepen besteld, maar om financiële redenen kwamen twee schepen te vervallen. De vaartuigen werden te water gelaten in december 1973 en april 1974.

Respectievelijk in juli en december 1974 werden ze geleverd aan de Argentijnse marine. Ze waren ontworpen om te worden uitgerust met kanons en torpedo's. Dit verschilde iets van het standaardontwerp dat Lürssen hanteerde voor snelle aanvalsvaartuigen, dat van de TNC 45 klasse. Het verschil school vooral in hun grotere lengte en breedte.

In de tijd dat de schepen gebouwd werden, hadden ze een nuttige kustverdedigingsbewapening, gezien de maatstaven van destijds. De bewapening met kanons bestond uit een 76-mmCompact kanon op het vooronder en twee enkelvoudige 40-mm Bofors L/70 kanons achter de bovenbouw. De torpedobewapening bestond uit twee buizen voor 533-mm AEG SST-4 draadgeleide zwaargewicht torpedo's met actieve/passieve geleiding. Deze konden een lading van 250 kg afleveren over een afstand van 218 kilometer bij een snelheid van 23 knopen. Daarnaast waren er nog twee 20-mm kanons en twee 81-mm lanceerinrichtingen voor lichtkogels.

In 2008 werden de beide schepen omgebouwd tot de PCFG-standaard, door het voorste van de twee Bofors-kanons te vervangen door twee container/lanceerinrichtingen voor Exocet antischipraketten, en in 2012/2013 werden bij de Intrépida de drie motoren vervangen en herstellingen aan de romp uitgevoerd. De Intrépida keerde in 2013 terug in de vaart en de Indómita in 2016.

Beide vaartuigen zijn in een bruin/groen camouflagepatroon geschilderd. Hun contouren kunnen nog verder onderbroken worden door de toevoeging van camouflagenetten, zodat ze zich beter kunnen verschuilen langs de Argentijnse kust.

Advertisement