| Carro Armato M.15/42 | |
|---|---|
| Type | Middelzware tank |
| Land van herkomst | Italië |
| Bouwfirma | Ansaldo |
| Ontwerp | Ansaldo |
| Productie (ontwerp / productie / in dienst) | 1942 / 1943 / 1943-1945. |
| Gebruiker(s) | |
| Specificatie | |
|
| |
| Afmetingen (lengte / breedte / hoogte) | 4,92 m. / 2,20 m. / 2,40 m. |
| Gewicht | 15.500 kg. |
| Motor(en) | SPA 15TB M42 achtcilinder benzinemotor van 143 kW (192 pk). |
| Prestaties (snelheid / bereik) | 38 km/u / 200 km. |
| Bewapening | Een 47-mm L/40 kanon en vier 8-mm Modello 38 machinegeweren |
| Doorwaaddiepte | 1 m. |
| Hellingshoek | 60° |
| Verticaal obstakel | 80 cm. |
| Overschrijdend vermogen | 2,10 m. |
| Bemanning | 4 |
| Gebouwd | |
| Gebruik (Landen) | Italië, Duitsland |
De Carro Armato M.14/41 was in principe een Carro Armato M.13/40 met een krachtigere dieselmotor. Hij was voorzien van luchtfilters voor de zware omstandigheden in de woestijn. Er werden meer dan1100 van deze voertuigen geproduceerd. De specificaties van de M.14/41 waren identiek aan die van de M.13/40, behalve dat zijn snelheid was toegenomen tot 33 km/u en zijn gewicht tot 14.500 kilo. Verder ontwikkelingen leidden tot de Carro Armato M.15/42, die begin 1943 in gebruik werd genomen. Er werden er in totaal slechts 82 van gebouwd. Het merendeel werd toegewezen aan de Ariete divisie die in september 1943 deelnam aan de Italiaanse poging om Rome aan Duitsland te ontzeggen. Sommige M.15/42's werden door de Duitsers veroverd en ingezet tegen de geallieerden.
De M.15/42 was iets groter dan de M.14/41. Hij kon van de M.14/41 onderscheiden worden doordat hij aan de linkerzijde geen toegangsdeur voor de bemanning had. De M.15/42 had een krachtigere motor die hem iets sneller maakte, de bepantsering was verbeterd en daarnaast was er nog een aantal kleinere aanpassingen doorgevoerd. De romp van de M.15/42 was van een geklonken constructie en varieerde in dikte tussen 14 en 42 mm. De voorzijde van de koepel had een maximale bepantsering van 45 mm. De bestuurder zat links voorin, met de schutter rechts naast hem. Deze laatste bediende de dubbele 8-mm Breda Modello 38 machinegeweren en de radio's. De koepel bevond zich in het midden van de romp en had een 47-mm L/40 kanon met een elevatie tussen -10° en +20°. De electrisch bedienbare koepel kon 360° in de ronde draaien. Coaxiaal aan het kanon was een 8-mm Modello 38 machinegeweer geplaatst en een soortgelijk wapen zat op het koepeldak voor de luchtverdediging. Er konden 111 47-mm granaten en 2640 patronen voor de 8-mm machinegeweren meegevoerd worden. Het onderstel bestond aan weerszijden uit vier samengestelde onderstellen(bogies) met twee wielen in paren gemonteerd aan semi-elliptische bladveren,met het sprocketwiel voor en het spanwiel achter. Er waren drie toprollers. De motor zat achterin de romp en was gekoppeld aan een handgeschakelde versnellingsbak met acht vooruit- en twee achteruitversnellingen.
De Regio Escertico had 82 tanks in dienst. Ook na de wapenstilstand in 1943 bleef het voertuig in productie, de Duitsers gebruikten tussen de 28 en 40 voertuigen, gekend als PzKpfw M 15/42 738 (i).
Varianten[]
- Carro Comando Semoventi M42: Commandovoertuig met een Breda Model 31 mitrailleur, twee radio's (Magneti Marelli RF1 CA en RF2 CA).
- M15/42 Centro Radio: Commandovoertuig zonder mitrailleur.
- M15/42 Carro Gru: Versie met een kraan, het is niet duidelijk of die een prototype of mogelijk is dit een conversie gebeurt door Duitse troepen.
- M15/42 Carro Antiaereo: Versie met een toren met vier Scotti-Isotta Fraschini 20/77 Mod 1941 machinegeweren. Dit prototype was bij de Duitsers gekend als Semovente 20/70 quadruplo. Het eerste prototype werd door de Italianen getest in Tunesië, het tweede werd door de Duitsers gebruikt op Sicilië. Geen productie.
- Semovente da 75/34 M42M: Zelfrijdend geschut, ook door de Duitsers gebruikt, gekend als Sturmgeschütz M42M 851(i).
- Semovente da 105/25 M42L Bassotto: Zelfrijdend geschut. Bij de Duitsers gekend als Sturmgeschütz 105/25 M43 853(i).