| Fusil Lebel mle 1886 | |
|---|---|
| Type | Grendelgeweer |
| Land van herkomst | Frankrijk |
| Bouwfirma | Manufacture d'armes de Saint-Étienne, Manufacture d'armes de Châtellerault, Manufacture Nationale d'Armes de Tulle |
| Ontwerp | Team onderleiding van gen. Tramond (Gras, Lebel, Vieille, Bonnet, Desaleux, Close, Verdin). |
| Productie (ontwerp / productie / in dienst) | 1886 / 1887-1920 / 1887- actief |
| Gebruiker(s) | |
| Specificatie: Fusil Lebel mle 1886/93 | |
|
| |
| Afmetingen (lengte / lengte loop) | 130 cm. / 80 cm. |
| Gewicht | 4,41 kg. |
| Kaliber | 8-mm. |
| Mondingssnelheid | 600-700 m/sec. |
| Vuursnelheid | 8 tot 10 schoten per minuut |
| Aanvoer | Buispatroonhouder met 8 patronen. |
| Munitie | 8×50mmR Lebel |
| Elevatie | |
| Traverse | |
| Gebouwd | 2.880.000 |
| Gebruik (Landen) | Frankrijk, Monaco, Duitsland, Groot-Brittannië, Polen, Vietnam, België, Griekenland, Russische Rijk, Spanje. |
In 1886 nam het Franse leger een nieuwe 'kleine' patroon met een kaliber van 8-mm in gebruik, die gevuld was met een nieuw soort volledig rookloos kruit dat door Paul Vielle ontwikkeld was. Met de nieuwe patroon kwam er ook een nieuw geweer, de Fusil mle 1886, beter bekend als de Lebel, naar de officier die de commissie voorzat die het nieuwe wapen aanbeval.
De Lebel was voor zijn tijd slechts een geringe verbetering ten opzichte van de bestaande Gras mle 1874. De mle 1886 kon weliswaar de nieuwe patroon verschieten, maar had de grendel van de Gras. In plaats van de in zwang komende doospatroonhouder had de Lebel een buisvormige houder met acht patronen, die kop aan staart lagen. Dit magazijn zat onder de loop. Het was nog steeds mogelijk om afzonderlijke patronen rechtstreeks in de kamer te laden. Het vullen van de patroonhouder ging nogal langzaam en werd alleen gedaan als er massaal moest worden gevuurd.
De oorspronkelijke mle 1886 werd in 1893 grootschalig verbeterd. De aanduiding werd daarbij gewijzigd in mle 1886/93. In 1898 volgde opnieuw een herziening toen de munitie werd gemoderniseerd, maar de aanduiding bleef daarbij ongewijzigd.
De oorspronkelijke mle 1886 kan zich beroemen op één primeur. Het was het eerste geweer dat rookloze munitie afvuurde. Gedurende korte tijd had het Franse leger daarmee een voordeel op andere legers, maar dat duurde niet lang, want het 'geheim' lekte snel uit. Binnen enkele jaren hadden alle andere grote naties eveneens het nieuwe kruit in gebruik en hadden ook het nieuwe 'klein kaliber' overgenomen. Daarmee was de Lebel al snel zijn voorsprong kwijt en gold bijna meteen als verouderd, vooral vanwege zijn antieke patroonhouder. Eén van de nadelen daarvan was de lange laadtijd. Een ander nadeel was het feit dat de patronen kop aan staart lagen. Bij een harde schok kon de kogel van de ene patroon als slagpen voor de ervoor liggende fungeren, met alle rampzalige gevolgen van dien.
Langzaam maar zeker werd de Lebel door de Fusil Berthier mle 1907 vervangen, maar in 1914 was de Lebel nog steeds in grote aantallen in gebruik, ook in de frontlinies. Het werd zelfs in de Tweede Wereldoorlog nog veelvuldig gebruikt.
Op de Lebel kon een lange bajonet met kruisdoorsnede worden gemonteerd. Het wapen lag prettig in de hand. Het laden was echter lastig en de kans op explosies in de patroonhouder was onacceptabel. Een ander nadeel was de tweedelige afsluiter, die niet erg onderhoudsvriendelijk was en snel vervuild raakte. Er werden kleine aantallen van een 5,5-mm variant voor oefendoeleinden geproduceerd.