| LVTP-7 | |
|---|---|
|
Type |
Amfibisch aanvalsvoertuig |
|
Land van herkomst |
USA |
| Bouwfirma | United Defense Industries |
| Ontwerp | FMC Corporation |
| Productie (ontwerp / productie / in dienst) | 1972 / 1972 / 1972 - |
| Gebruiker(s) | |
| Specificatie | |
|
| |
| Afmetingen (lengte / breedte / hoogte) | 7,94 m /3,27 m / 3,31 m |
| Gewicht | 22.840 kg |
| Motor(en) | 1x Detroit dieselmotor 8V-53T (P-7) / Cummins VT 400 903 (P-7A1) / VTAC 525 903 (AAV-7RAM-RS) |
| Prestaties (snelheid / bereik) | 64 km/u op de weg / 7,2 knp te water / 480 km |
| Bewapening | MK 19 40-mm automatische granaatwerper of een M242 25-mm bushmaster.
M2HB 50-mm machinegeweer |
| Doorwaaddiepte | amfibisch |
| Hellingshoek | 60% |
| Verticaal obstakel | 0,914 m |
| Overschrijdend vermogen | 2,38 m |
| Bemanning | 3 + 25 |
| Gebouwd | 1970 |
|
Gebruik (Landen) |
USA, Argentië, Brazilië, Italië, Japan, Zuid-Korea, Spanje, Taiwan, Thailand, Venezuela, Indonesië, Filipijnen. |
De basis LVT van de Amerikaanse marine na WO2 was de LVTP-5A1, een matig voertuig met een kleine actiradius te land en te water, onbetrouwbaar en moeilijk te onderhouden. In 1964 gaf de marine aan dat men een nieuwe LVTP nodig had, de FMC Corporation kreeg een contract voor de ontwikkeling. Men begon in 1966, en in 1967 werd de laatste van de 15 bestelde voertuigen geleverd. In 1969 waren de tests klaar, en in 1970 werd een contract met FMC getekend voor de levering van 942 LVTP-7 (Landing Vehicle Tracked Personnel Model 7). Het eerste voertuig ging in augustus 1971 naar de marine, en de eerste eenheid kreeg het voertuig in maart 1972, de mariniers kregen de laatste voertuigen in 1974.
De geheel gelaste aluminium romp biedt de bemanning bescherming tegen kogels uit handvuurwapens en granaatscherven. De motor staat voorin, op de hartlijn. De chauffeurspositie is naast de motor, die rechts staat, en is uitgerust met kijkglazen voor zicht rondom. Links achter de chauffeur is de positie van de voertuigcommandant, die ook rondom kijkglazen heeft en een periscoop waarmee hij over de chauffeurspositie kan kijken. De geschutskoepel zit rechts naast de motor. De schutter heeft negen kijkglazen voor rondomzicht en de koepel is bewapend met een 12,7-mm M85 mitrailleur die twee vuursnelheden heeft, 1050 en 480 schoten per minuut. Het voertuig vervoert 1000 stuks munitie voor dit wapen. Het draaimechanisme van de koepel is elektrohydraulisch en kan binnen de vijf seconden 360° draaien.
De LVTP heeft geen NBC-systeem, maar is wel uitgerust met infraroodlampen om 's nachts te rijden. De ophanging bestaat uit zes dubbele loopwielen met rubber loopvlakken aan weerszijden, en de rupsband heeft een pen en vervangbare rubber padjes. De troepenruimte is achter de koepel, loopt tot de achterkant van het voertuig en biedt ruimte aan 25 man. Er zijn drie banken achterin, een aan de zijkanten en een in het idden, op elke bank kan acht man zitten, de laatste zitplaats is achter de positie van de commandant. De middelste bank kan links worden opgeborgen en de andere twee banken kunnen omhoog geklapt worden, zodat het voertuig voor het vervoer van goederen of gewonden kan worden gebruikt.
De LVTP is geheel amfibisch en heeft geen voorbereiding nodig om het water in te gaan. Hij wordt door twee waterstralen aangedreven die in kasten achter op het voertuig zitten. Elke waterstraal heeft een scharnierende afbuiger, die als beschermkap dient als de straal niet in gebruik is. De rupsen van het voertuig kunnen worden gebruikt om extra stuwkracht te leveren als het voertuig in het water is. De mariniers betreden en verlaten het voertuig door een gemotoriseerde oprijklep. In de linkerkant van deze klep zit een kleine toegangsdeur en boven de troepenruimte zitten geveerde luiken, waardoor het voertuig wordt geladen als het in het water naast een schip ligt.
In maart 1977 kreeg FMC het contract om veertien LVTP's om te bouwen tot een nieuwe versie, de LVTP-7A1. De conversie heeft onder meer een verbeterde motor, betere nachtzichtapparatuur en gevechtsoptiek, verbeterde radio's, verbeterde blusapparatuur, betere ventilatie van de troepenruimte, verbeterde wapenposities en de mogelijkheid om rook te maken. Vervolgens besloot de marine in 1982 al haar LVTP-7 voertuigen tot deze nieuwe standaard op te waarderen, wat in 1986 voltooid was. Deze voertuigen zijn ook uitgerust met een nieuwe koepel die een extra 40-mm granaatwerper heeft, naast de 12,7-mm mitrailleur. Een groot aantal van de nieuwe LVTP-7A1 voertuigen heeft sinds 1987 nog RAFAEL ectra pantser gekregen. Men verwacht dat deze voertuigen nog vele jaren in dienst blijven na al deze verbeteringen.
Varianten[]
- LVTP-7: Basisvoertuig.
- LVTP-7A1: Geupgrade basisvoertuig, vanaf 1984 hernoemd naar AAVP-7A1.
- AAVP-7A1: Personeelsvoertuig.
- AAVC-7A1: Commandovoertuig.
- AAVR-7A1: Bergingsvoertuig, het voertuig had geen koepel, maar wel een kraan en de meeste benodigheden om veldreparaties uit te voeren. De meeste van deze voertuigen waren ook uitgerust met een Mk 154 MCLC, of Mine Clearance Line Charge, om een vrije doorgang door een mijnenveld te maken.
- AAVP7A1 RAM/RS: Bergingsvoertuig
- AAV SU: Geupgrade voertuig voor de Marine.
- KAAV7A1: Door Zuid-Korea in licentie gebouwd door Samsung Techwin (nu: Hanwha Techwin) en BAE systems.