| Bishop | |
|---|---|
| Type | Zelfrijdend geschut |
| Land van herkomst | Groot-Brittannië |
| Bouwfirma | Birmingham Railway Carriage and Wagon Company |
| Ontwerp | |
| Productie (ontwerp / productie / in dienst) | 1941 / 1942-1943 / 1942-1943 |
| Gebruiker(s) | |
| Specificatie | |
|
| |
| Afmetingen (lengte / breedte / hoogte) | 5,60 m. / 2,80 m. / 3,10 m. |
| Gewicht | 17.911 kg. |
| Motor(en) | 1x AEC A190 6-cilinder dieselmotor van 97,7 kW (131 pk) |
| Prestaties (snelheid / bereik) | 24 km/u /177 km. |
| Bewapening | 1x Ordnance QF 25-pounder kanon-houwitser, BREN M1 machinegeweer |
| Doorwaaddiepte | 91 cm. |
| Hellingshoek | |
| Verticaal obstakel | |
| Overschrijdend vermogen | |
| Bemanning | 4 |
| Gebouwd | 149 |
| Gebruik (Landen) | Groot-Brittannië, Turkije. |
Het voertuig dat bekend zou worden als de Bishop, ontstond in een tijd dat 25-ponderbatterijen in de Noord-Afrikaanse woestijn noodgedwongen gebruikt werden als antitankwapens. Ze leden zware verliezen. Besloten werd toen om de 25-ponder op een mobiel onderstel te plaatsen, zodat de bemanning beter beschermd was. Al gauw werd duidelijk dat de Mark III Valentine tank een goede basis vormde voor een dergelijke conversie. Helaas was de exacte taak van deze kanon/tankcombinatie van meet af aan onduidelijk. De tankdivisies zagen het als een tank met een zwaar kanon, terwijl de artilleristen hem als een gemotoriseerde artilleriestuk wilden inzetten. Het dilemma werd nooit echt opgelost. Er kwam een soort compromis, maar uiteindelijk wonnen de artilleristen.
De Valentine 25-ponder verscheen als eenvoudige conversie, met de officiële benaming Mounting, Valentine, 25-pdr Gun Mk I on Carrier Valentine, 25-pdr Gun, Mk I. De gebruikelijke koepel was vervangen door een veel groter exemplaar waarin de 25-pdr geplaatst was. Deze nieuwe koepel was vast en had grote platen aan de zijkant. Eigenlijk was hij te groot om hem op het slagveld aan het zicht te kunnen onttrekken en te klein om genoeg ruimte over te laten voor de stukbemanning. Een ander nadeel van de koepel was dat de loop een minimale elevatie had. Het bereik was hierdoor minder dan zes kilometer, een aanzienlijke afname ten opzichte van de gebruikelijke ruime twaalf kilometer. De enige manier om de prestaties enigszins te verbeteren, was de langdurige en tactisch belemmerende constructie van grondhellingen. De voertuigen konden dan op deze hellingen gereden worden, zodat de elevatiehoek toenam. Ook de traverse was uiterst summier, met een maximum van 4 graden naar elke kant. De interne munitieopslag was 32 granaten. Dit aantal kon uitgebreid worden als er een aanhanger achter het voertuig werd getrokken. De bepantsering varieerde in dikte tussen de acht en zestig milimeter.
De 25-pdr Valentine werd in de latere fase van de oorlog in Noord-Afrika ingezet. In die tijd was de 25-pdr niet meer als antitankwapen in gebruik. Het voertuig werd nu uitsluitend nog als gemotoriseerde artillerie ingezet en de Royal Artillery deed veel praktijkervaring op. Het type kreeg uiteindelijk de naam Bishop. De Bishop werd behalve in Noord-Afrika ook op Sicilië en in Italië ingezet bij het begin van de operaties daar. Daar kwamen de vele nadelen van de Bishop ongenadig aan het licht. Toch gaf hij ook een indicatie van de mogelijkheden van gemotoriseerde artillerie, want het was het eerste Britse gemotoriseerde stuk dat in de praktijk werd toegepast. De behoefte aan ondersteunende logistiek was groot, evenals de behoefte aan verbeterde radioverbindingen met vooruit geschoven waarnemers.
De Bishop bracht ook dingen aan het licht die bij toekomstige ontwerpen voorkomen moest worden. De duidelijkste conclusie was dat het kanon een veel grotere elevatie en traverse moest hebben. Daarnaast was er meer ruimte nodig om het kanon te kunnen bedienen, want de koepel van de Bishop was te krap en slecht geventileerd. Ook moest er meer interne munitieopslagruimte zijn en moest hij snel genoeg zijn om de tanks bij te houden. De Valentine was een infanterietank, maar zijn chassis was te traag om de pantserformaties bij te houden.
Met de aanschaf van de M7 Priest waren al deze knelpunten opgelost. Toen de Priests arriveerden, waren de Bishops allang afgedankt. De Bishop was misschien niet perfect, maar de artilleristen hadden wel veel geleerd van dit eerste gemotoriseerde artilleriestuk van het Britse leger.