| Type 95 | |
|---|---|
| Type | Lichte tank |
| Land van herkomst | Japan |
| Bouwfirma | Mitsubishi Heavy Industries. |
| Ontwerp | |
| Productie (ontwerp / productie / in dienst) | 1934 / 1936-1943 / 1936-1945 |
| Gebruiker(s) | |
| Specificatie | |
|
| |
| Afmetingen (lengte / breedte / hoogte) | 4,38 m. / 2,06 m. / 2,13 m. |
| Gewicht | 7400 kg. |
| Motor(en) | 1x Mitsubischi NVD 6120 luchtgekoelde zescilinder dieselmotor van 89,5 kW (120 pk). |
| Prestaties (snelheid / bereik) | 45 km/u / 250 km. |
| Bewapening | 1x 37-mm Type 94 of 98 kanon, 1x 6,5-mm Type 91 of 2x 7,7-mm Type 97 machinegeweren. |
| Doorwaaddiepte | 1 m. |
| Hellingshoek | 60° |
| Verticaal obstakel | 80 cm. |
| Overschrijdend vermogen | 2 m. |
| Bemanning | 3 |
| Gebouwd | 2300 |
| Gebruik (Landen) | Japan, Zuid-Korea (Korea-oorlog), Sovjet-Unie (na-oorlogs), Thailand, China. |
De lichte tank Type 95 was ontworpen om te voldoen aan de eisen die het Japanse keizerlijke leger in de vroege jaren dertig had opgesteld. De eerste twee prototypes werden in 1934 door Mitsubishi Heavy Industries voltooid. Deze werden getest in Japan en China en vervolgensd gestandaardiseerd. De fabriek noemde het voertuig de HA-GO, het leger gebruikte de aanduiding KE-GO. Meer dan 1100 exemplaren werden gebouwd tot de productie in 1943 werd gestopt, al melden sommige bronnen dat de productie is voortgezet tot 1945.
Het onderstel en de koepel van de Type 95 waren door middel van klinknagels aan elkaar geklonken. De dikte varieerde tussen de zes en veertien milimeter. De bestuurder van het voertuig zat rechtsvoor met links van hem de schutter. Deze bediende het in het onderstel gemonteerde machinegeweer, een 6,5-mm Type 91 wapen (dat 35° naar links en rechts draaibaar was). De koepel zat bijna in het midden van het onderstel. Het 37-mm Type 94 kanon vuurde pantserdoorborende en brisantmunitie af. Het kanon werd later vervangen door het Type 98-wapen met eenzelfde kaliber, maar met een hogere mondingssnelheid. Er was geen coax-mitrailleur, maar rechtsachter in de koepel was een machinegeweer geplaatst. De totale munitievoorraad voor beide machinegeweren was 2970 patronen en 119 granaten voor het kanon. Een groot nadeel van deze tank, zoals van vele tanks uit deze periode, was dat de commandant naast zijn bevelvoerende taak het kanon moest richten, laden en afvuren. De Mitsubishi luchtgekoelde zescilindermotor zat achter in het onderstel en was gekoppeld aan een handgeschakelde transmissie met één achteruitversnelling en vier vooruit. De besturing ging met hendels en de wielophanging bestond uit vier loopwielen met rubberloopvlak aan elke zijde. Het aandrijfwiel zat voor en het spanwiel achter, en er waren twee toprollers. Omdat er geen airconditioning aanwezig was om de temperatuur in de tank op een aanvaardbaar niveau te houden in subtropische en zelfs tropische omstandigheden, was de bemanningsruimte afgeschermd met asbestplaten. Deze boden de bemanning daarnaast enige bescherming tijdens het rijden door ruw terrein.
In 1943 werd een klein aantal Type 95 tanks aangepast. Ze kregen een 57-mm kanon en de typeaanduiding KE-RI. Dit type was niet erg nuttig omdat de koepel te weinig ruimte bood. De KE-NU was een andere type 95 subvariant met de koepel van de Type 97 CHi-Ha middelzware tank. De Type 95 werd in productie opgevolgd door de Type 98 KE-NI lichte tank. Hiervan werden echter slechts circa tweehonderd exemplaren gebouwd voordat in 1943 de productie werd gestopt. De Type 2 Ka-Mi amfibische tank gebrukte onderdelen van de aandrijving van de Type 95 lichte tank, en werd veel ingezet tijdens de eerste militaire operaties van de Tweede Wereldoorlog in de Stille Zuidzee. Japan maakte ook veel gebruik van 'tankettes' waaronder de Types 92, 94 en 97. De laatste was mogelijk de meest gangbare.
De Type 95 bleek nuttig in China en tijdens het begin van de Tweede Wereldoorlog. Maar nadat de Amerikaanse tanks en anti-tankwapens ten tonele verschenen, bleek het type geen partij te zijn voor deze wapens.
Varianten[]
- Type 3 Ke-Ri: Pre-productiemodel met 57-mm Type 97 kanon, geen productie.
- Type 4 Ke-Nu: Na klachten met de koepel werd een Type 97 koepel geplaatst, ongeveer 100 geproduceerd.
- Type 95 Manchu: Operationele en traziningstank,bijna identiek aan de Type 95 HA-GO
- Type 95"Ta-Se" AA-tank: Experimenteel voertuig met een Type 98 20-mm AA-kanon, of een Type 2 20-mm AA-kanon, geenproductie.
- Type 2 "Ka-Mi" amfibietank: Eerste amfibische tank van Japan. Na uit het water gekomen te zijn, konden de pontons verwijderd worden.
- Type 95 "Ri-Ki": Uitgerust met een 3 ton kraan.
- 120-mm zelfrijdend kanon "Ho-To": Voertuig met een Type 38 120-mm houwitser.
- Type 5 "Ho-Ru" 47-mm zelfrijdend kanon: Bijna hetzelfde type als de Duitse Hetzer.
- Type 98 "Ke-Ni": Laatste model lichter dan de originele Type 95 tank, zelfs met zijn zwaardere bepantsering, ongeveer 200 geproduceerd.
In musea[]
Er zijn geen exemplaren meer te zien in Japan, het Oregon Military Museum sponsord de bouw van een exemplaar, wel zijn er nog te zien in het Bovington Museum (GB), Kubinka Tank Museum (R), Central Armed Forces Museum (R), US Army Ordnance Museum (USA), Patton Museum (USA), US Army Museum of Hawaï (USA), Adisorn Cavalry Centre (Thailand).