| BL 12-inch Siege Howitser | |
|---|---|
|
Type |
houwitser |
|
Land van herkomst |
Groot-Brittannië |
| Bouwfirma | Vickers |
| Ontwerp | Vickers |
| Productie (ontwerp / productie / in dienst) | 1916 / 1916 / 1916-1945 |
| Gebruiker(s) | |
| Specificatie | |
|
| |
| Afmetingen (lengte / lengte loop) | Looplengte: 5,65 m. |
| Gewicht | In actie: 57.915 kg |
| Kaliber | 12-inch (305-mm) |
| Mondingssnelheid | 447 m/sec. |
| Vuursnelheid | |
| Aanvoer | Achterlader |
| Munitie | HE 750 lb (340 kg) |
| Elevatie | +20° tot +65° |
| Traverse | 60° |
| Gebouwd | 14 (Mk II)/ 43 (Mk IV) |
| Gebruik (Landen) | Groot-Brittannië en Gemenebest. |
In 1915 was de Eerste Wereldoorlog al vastgelopen in de statische loopgravenslag die de drie eropvolgende jaren het aanzien van de oorlog zou bepalen. De behoefte aan meer en zwaardere artillerie groeide met de dag. De Elswick Ordnance Company werd gevraagd om zo snel mogelijk een zwaar wapen te produceren. Elswick nam daaropde BL 9.2-inch Siege Howitzer en vergrootte die tot een nieuw kaliber van 12-inch (305-mm). Op het eerste gezicht leek het wapen op zijn voorganger, maar het terugstootmechanisme was sterk verbeterd. In 1916 verschenen de eerste exemplaren aan het front.
De BL 12-inch Siege Howitzer Mk.I was bedoeld als spoorweggeschut, maar er was ook een versie nodig die over de weg verplaatsbaar was. Vickers werd ingeschakeld en ontwikkelde eveneens een 12-inch kanon uit de 9,2-inch Howitzer. Het resultaat was de BL 12-inch Siege Howitzer Mk.II. Die leek nog meer dan het wapen van Elswick op het 9,2-inch wapen, en had zelfs de ballastbak ermee gemeen. Bij de 12-inch geschut was er maar liefst 20 ton aarde nodig om het op zijn plaats te houden bij vlakbaanvuur. De 12-inch howitzer werd voor transport in zes delen uiteen genomen (schietbuis, wieg, platform, affuit, ballastbak en accessoires). Over de assemblage te velde was goed nagedacht, het geschut was voorzien van allerhande lieren en vijzels. Het opbouwen was echter een tijdrovende onderneming en de maximale dracht van 10.370 m. was beneden de maat.
De BL 12-inch Siege Howitzer Mk.III was en stuk spoorweggeschut, dus pas met de komst van de BL 12-inch Siege Howitzer Mk.IV in 1917 kregen de artilleristen te velde de beschikking over een 12-inch wapen met een toereikende dracht.
De Mk.IV was een verlengde Mk.III en had een dracht van 13.120 m.. Het wapen was ook op andere punten gemoderniserd. Het had een nieuwe Asbury kulas en de hele affuit was versterkt. Helaas voor de stuksbemanning was de impopulaire ballastbak gehandhaafd. Voor het laden was echter een bekrachtiger geïnstalleerd, die veel zware arbeid scheelde. Ook was de nieuwe versie uitgerust met extra laadbomen voor de munitie. Het netto resultaat was een hogere vuursnelheid.
De Mk.IV werd over de weg aanvankelijk getrokken door stoomlocomobielen, net als de Mk.II. Na 1918 kwamen zware trucks beschikbaar, en aldus was het geschut in 1939 nog steeds in gebruik. Het Britse Expeditionaire Leger nam er een paar van mee naar Frankrijk. Daar namen de wapens zoveel ruimte in op de weg dat ze officieus te boek stonden als '12-inch Road Hogs' (wegzwijnen). Ze werden nauwelijks ingezet. De Duitse Blitzkrieg was te dynamisch voor de nauwelijks verplaatsbare 12-inch howitzers. Het front trok simpelweg om ze heen, en ze werden allemaal vernietigd of buitgemaakt. Een paar bleven in Groot-Brittanni¨in gebruik voor trainingsdoeleinden.
De BL 12-inch Siege Howitzer Mk.V was weer een sporweghowitzer.
Varianten[]
- BL 12-inch railway howitzer mk.I: Spoorwegversie met een korte loop.
- BL 12-inch howitzer Mk.II: Opgewaardeerde versie van de BL 9.2-inch siege howitzer.
- BL 12-inch railway howitzer mk.III:Spoorwegversie met een langere loop.
- BL 12-inch howitzer Mk.IV: Identiek aan de Mk.III versie.
- BL 12-inch railway howitzer: Verbeterde Mk.III versie.